‘Kanlı Para’ oyunu sadece fiziksel değil, duygusal yara da açıyor

Uzmanlar aileleri ve öğretmenleri bu oyuna karşı dikkatli olmaları konusunda uyardı. Ceza alan kişinin eline fırlatılan ve can yakması için etrafı bilhassa testere üzere yontulan madeni paralarla oynanan ‘kanlı para’ oyunu, çocukların kendi ortalarında kutuplaşmasına da neden oluyor. Çocukların olabildiğince bu oyundan uzak tutulması gerektiğini belirten Uzman Klinik Psikolog S. Aybeniz Urhan, “Kendi ortalarında bir kutuplaşmaya neden olan bu tıp oyunlar çocukların içsel dünyalarında ne yazık ki derin yaralar açabiliyor.” dedi.

Önce çeşitli toplumsal medya platformlarında ortaya çıkan akabinde okullarda süratle yayılan ve gençler ortasında popülerlik kazanan ‘kanlı para’ oyunu, neden bu kadar ilgi gördü?

Üsküdar Üniversitesi NP Etiler Tıp Merkezi Uzman Klinik Psikolog S. Aybeniz Urhan, gençler ortasında süratle yaygınlaşan ‘kanlı para’ isimli oyunu kıymetlendirdi.

Klinik Psikolog S. Aybeniz Urhan, son vakitlerde karşımıza sıklıkla çıkan Tik Tok görüntülerindeki kanlı para oyununun aslında çocukların parayı havaya fırlattıktan sonra ellerinin zıddıyla tutup üç kez kanlı para dedikten sonra süratli ve sert bir halde yumruk atmasıyla oynandığını kaydederek, şunları lisana getirdi:

“Eğer çocuk parayı düşürürse de cezalandırılıyor. Bu cezalandırma noktasında birbirlerine acımazsızca cezalar verebiliyorlar. Bu oyunun tanınan olmasının nedeni aslında bir güç gösterisi haline gelmesi. Hem de ‘kim kaç kez yapabilecek, kaç defa başarılı olabilecek’ formunda birbirlerine meydan okuma içermesi. Ceza verme noktasında da birbirlerini etkileyebiliyorlar.”

Hem ruhsal hem fizikî sıhhat üzerinde tesirleri var

Oyun her oynandığında cezaların daha şiddetli bir formda karşılarına çıkabildiğini ya da birbirlerini daha fazla ziyan görmesi noktasında destekleyebildiklerini de söz eden Uzman Klinik Psikolog S. Aybeniz Urhan, şöyle devam etti:

“Kanlı para oyununun, oynayan gençlerin hem ruhsal hem fizikî sıhhatleri üzerinde tesirleri oluyor. Bu tesirlerden bahsedecek olursak, aslında en büyük ruhsal tesirlerinden birinin birbirlerine üstün olma eforu olduğunu görüyoruz. ‘Kim kazanacak?’, ‘Ben daha güçlüyüm’, ‘Sen bunu başaramıyorsun’, ‘Sen başarısızsın’ halinde yaklaşımlarla üzerine gidiyorlar. Kim daha başarılı olursa o daha güçlü halde ilerleyebiliyorlar.

Bazı oyunlarda oyun başkanları olabiliyor. ‘Oyunun en güçlüsü’, ‘oyunun kralı’ biçiminde birbirlerine sözlerde bulunabiliyorlar. Başarısız olan ise hakikaten dışlanma noktasında ya da büyük ziyanlar görebilecek pozisyonda olabiliyor.”

Oyun ile birbirlerini damgalıyor ve dışlıyorlar

Oyunun toplumsal tesirlerine de değinen Uzman Klinik Psikolog S. Aybeniz Urhan, “Çocuklar bu oyunda başarısız olduklarında kümenin içinde de başarısız olarak damgalanıyor. Bu damgalanma aslında dışlanmayı da beraberinde getiriyor. Gurubun içerisinden atılma, yalnızlaşma üzere birtakım durumlarla çocuklar karşı karşıya kalıyor. Çocuklar buradaki güç gösterisinde kendilerini güçsüz ya da başarısız olarak atfedebiliyorlar.” diye görüşlerini lisana getirdi.

Yasaklanan oyun bâtın gizli oynanıyor

“Çoğu okulda yasaklanan kanlı para oyununu öğrenciler kendi ortalarında bilinmeyen bâtın oynama devam ediyor.” diyen Uzman Klinik Psikolog S. Aybeniz Urhan, öğretmenlerin güzel bir gözlemci olması, bu oyunun oynanmasına müsaade vermemesi, anne ve babaların da çocukları fizikî olarak da denetim etmeleri gerektiğini anlattı.

Uzman Klinik Psikolog S. Aybeniz Urhan, çocuklara, oyunlarda kazanma ya da kaybetmenin değil, oyunun hedefinin hem eğlenme hem de kendilerine bilgi katması olduğunun vurgulanması gerektiğini belirterek, bu biçimde birbirlerine ziyan veren yahut verebilecek olan oyunlardan uzak durmaları gerektiğinin de tekrar tekrar vurgulanmasının kıymetine değindi.

“Çocuklar olabildiğince bu cins oyunlardan uzak tutulmalı.” diyen Uzman Klinik Psikolog S. Aybeniz Urhan, kelamlarını şöyle tamamladı:

“Çünkü kendi ortalarında bir kutuplaşmaya neden olan bu oyunlar çocukların içsel dünyalarında ne yazık ki derin yaralara yer açabiliyor.” Doi numarası: https://doi.org/10.32739/uha.id.42756