Çocuğu Kreşe Ağlarken Bırakmak Doğru Değil

Üsküdar Üniversitesi NPİSTANBUL Hastanesi Uzman Ergoterapist Ebru Tatlı, ailelerin “Çocuğum kreşe giderken ağlıyor, ne yapmalıyız?” sorusuna dikkat çekerek, ailelere tekliflerde bulundu.

Ebeveynleri daha az görmek çocukları olumsuz etkileyebiliyor

Kreşlerin kimi çocukları epey zorladığını lisana getiren Uzman Ergoterapist Ebru Sevecen, “Çocuğun kreşe yeni başlaması yahut uzun ortadan sonra yine devam etmesinde yaşanan zorluklar aileleri huzursuz etmeye devam ediyor. Bilhassa birinci defa aileden ve meskenden ayrılıp toplumsallaşmanın birinci basamağı olan kreşe giden birtakım çocuklar epeyce zorlanır. Bir çocuk için en muteber ortam, daima olarak aşina olduğu bireylerin yanıdır. Bu adres de direkt mesken olarak seçilir. Çocuğun gereksinimlerine nazaran şekillenen konut, çocuk için mükemmel bir limandır fakat kreş ise birçok çocuğun ahenk içerisinde olması gereken ve her çocuğun uyması gereken kurallardan oluşur. İşte tam bu noktada çocuklar sonlar ve kurallar ile karşılaştıklarında ağlamalar, öfkeler ve mutsuzluklar başlayabiliyor. Anne ve babayı daha az saatler görmek bir çocuk için olumsuz tesirler de yaratabiliyor.” biçiminde konuştu.

Kreş keyifli bir alan olarak çocuğa sunulmalı

Çocuğu okul öncesine hazırlamak ve toplumsallığın birinci basamağı olan kreş için bu süreci âlâ yönetmek gerektiğine değinen Sevimli, “Ebeveynlerin kreş hakkındaki konuşmaları çocukların yanında tartışmaya dönüşmemeli ve anne babanın kararı ortak olarak çocuğa aktarılmalı.” dedi.

Çocuğa kreşin keyifli bir alan olarak sunulması gerektiğini lisana getiren Sevimli, kelamlarını şöyle tamamladı:

“Özellikle çocuk ağlarken kreşe bırakmak, ebeveynden zorla ayırmak yanlışsız değil. Bu ortamın muteber olması ve çocuğa sağlanması kıymetli. Ayrıyeten kreş dönüşleri anne babalar çocuklara vakti biraz daha bol ayırmayı ihmal etmemeli. Tüm bunlara karşın hala ahenk sorunları ve ağlamalar devam ediyorsa, çocukların sosyalleşmekte yaşadığı sorunlar göz gerisi edilmemeli. Öteki çocuklara yakın olmak, aktivitelerde alışkın olmadığı gereçler kullanmak, motor maharetlerini sıralı olarak kullanmak, konuşmak, planlamak, organize olmak ve daha birçok alanda duyusal olarak zorlanıyor olabilir. Çocuğunuzu gözlemleme fırsatı yakalayan öğretmeninin geri dönüşleri ve sizin gözlemleriniz ile bir uzmana başvurmak gerekebilir.”

 

Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı

İlk yorum yapan olun

Bir yanıt bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.


*