Hemşireler Günü’nde hemşirelerin problemleri ile ilgili değerli açıklamalarda bulunan Sıhhat Hizmetleri Sendikası (SAHİM-SEN) Genel Lideri Hasret Akarken ‘’Her yıl kronik bir biçimde 12 Mayıs’ta hemşirelerimizin meseleleri yalnızca haberlerde ve seminerlerde lisana getiriliyor. Hakkınız ödenmez deyip hakkı ödenmeyen hemşirelerimiz, yalnızca gelinen noktada 3600 ek göstergeyi alan meslek kümesi olmuşlardır” dedi. Hemşireliğin bağımsız meslekler ortasında görülmesi gerektiğine vurgu yapan SAHİM-SEN Lideri Akarken, hemşirelerin liyakatla değil siyasi kararlarla belirlendiğinin de itinayla altını çizdi.
Sağlık sisteminin olmazsa olmazı Hemşireler Günü dünyada 1954, ülkemizde ise 1964 yılından bu yana Florence Nightingale’ in doğum günü olan 12 Mayıs tarihi prestijiyle kutlanmaktadır.
Hemşireler Günü, her yıl farklı bir tema ile etkinlikler düzenlenmektedir. Sıhhat Hizmetleri Sendikası (SAHİM-SEN) Genel Lideri Hasret Akarken Hemşireler Günü özelinde bir dizi değerlendirmelerde bulundu. Akarken şunları lisana getirdi:
HAKKINIZ ÖDENMEZ DEYİP HAKKI ÖDENMEYEN HEMŞİRELER
“Hakkınız ödenmez deyip hakkı ödenmeyen meslek kümesi sıhhat çalışanları ve sıhhat kurum çalışanları. Yeniden bir mayıs ayı ve günlerden 12 Mayıs… Yalnızca gelinen noktada 3600 ek göstergeyi alan meslek kümesi olmuşlardır. Çözüm bununla bitiyor mu doğal ki hayır.
HEMŞİRELERİN SIKINTILARI ÇÖZÜLMÜYOR, YALNIZCA HABERLERDE VE SEMİNERLERDE LİSANA GETİRİLİYOR
Sağlık ordusunun en değerli işlevsellerinden biri olan Hemşire mesleği vakit içinde değişim yaşadığı üzere mesleğin sorumluluk alanları da genişlemiştir. Çağımıza gelene kadar Hemşirelik, değerli basamaklar kaydederek bir dizi değişim geçirmiştir. Hemşire arkadaşlarımız başlangıçta hastaların yalnızca fizikî ihtiyaçlarını gideriyorken giderek bu yaklaşım değişmiş, hasta yahut sağlıklı bireyi bütüncül bir halde değerlendirmeye başlayan, uygulama alanlarını ve sorumluluklarını genişleterek sıhhate odaklanmış, özerk bir mesleğe dönüşmüştür. Bu özel günde gönül isterdi ki hemşirelerin muvaffakiyetlerini, memnunluklarını ve refah seviyelerini konuşalım. Fakat işini layıkıyla yapmaya çalışan hemşirelerin yaşadığı meseleler her yıl mayıs ayında lisana getirilse bile yalnızca haberlerde ve seminerlerde kalmaktadır.
HEMŞİRELİK ‘BAĞIMSIZ MESLEKLER’ ORTASINDA GÖRÜLMELİ
Sağlık ordusunun kesimi hemşireliğin bağımsız meslekler ortasında görülmesi gerektiğini vurguluyoruz. Maksadımız hemşirelerin birinci ve en büyük sorunu ‘bağımsız bir meslek’ vurgusunu lisana getirerek, hemşirelerin öteki problemlerine değinebilmektir. Sıhhat hizmetinin bir grup işi olduğunun kelamda değil idari kararlarla da ortaya konulması, hemşirelik mesleğinin yöneticiler, sıhhat ordusu ve toplum açısından bağımsız bir meslek olarak görülmesi gerekir.
HEMŞİRELER LİYAKATLA DEĞİL, SİYASİ KARARLARLA BELİRLENİYOR
Sağlık ordusunun içinde yer alan meslek kümelerinde iş gücü planlaması yapılmadan, çok sayıda tıp fakültesi, diş hekimliği fakültesi, sıhhat teknikeri yetiştiren yüksek okul ve hemşire yetiştiren yüksekokul ve fakültelerin açılması, gereksinim ve kapasiteyi aşacak sayıda kontenjan ayrılması, sıhhat kurumlarında yetersiz sayıda başta hemşire olmak üzere sıhhat işçisi çalıştırılması, mezuniyet sonrasında ise atama sıkıntısının olması, hemşirelik okullarına hemşirelik dışı yönetici atanması ve öğretim elemanı olarak hemşirelik dışı (hekim, veteriner, biyolog, kimyager) akademisyen ataması yapılması, uzman hemşirelere yönelik takımlar açılmaması, uzmanlık hakkı tanınmaması, uzman istihdam edilmemesi, uzman hemşireliğe ait mali ve özlük haklar kapsamında düzenlemeler yapılmaması, tüm idare kademelerinde hemşirelik mesleğinin temsilcilerine yer verilmemesi, Sağlık Bakım Hizmetleri Müdürlüğü ve servis sorumlu hemşirelerin liyakatla değil, siyasi kararlarla belirlenmesi ve hemşirelik dışı atamaların yapılması, tüm idare kademelerinde hemşirelik mesleğinin temsilcilerine yer verilmemesi kanayan yaraların başında gelmektedir.
MEVZUAT HEMŞİRELİK YASA VE YÖNETMELİĞİNE NAZARAN DÜZENLENMELİ
Hemşirelik yasası ve yönetmeliğinin işler kılınmaması, mevzuatın hemşirelik yasa ve yönetmeliğine nazaran düzenlenmemesi, hemşirelerin çalışacakları alanlara karar verilirken karar mekanizmalarının(idari kadrolar) hudutlarını aşması, birtakım sendika ve hastane yöneticilerinin, hemşireler üzerinde güç kullanması ve baskı oluşturması; mesai arkadaşlarımızın siyasi görüş ve ömür üsluplarından ötürü ayrımcılığa ve etik dışı uygulamalara maruz kalması, hemşirelerin yöneticilere meselelerini iletmede yahut güzelleştirmede irtibat sıkıntıları yaşamaları kendilerini söz etmede yetersiz bırakılmaları, hemşirelere yönelik hem grup içi hem de idareden kaynaklı mobbing’in önemli olarak araştırılmaması ve cezalandırılmaması, işe yeni başlayan hemşirelerin oryantasyon süreçlerinin yetersizliği, tecrübe kazanmadan ağır hastalara bakmak ve ağır kliniklerde çalışmak zorunda bırakılmaları, sertifikalı hemşirelerin kendi alanlarında çalıştırılmaması, hemşirelerin mesleksel gelişimleri için gereğince desteklenmemesi, esirgeyici sıhhat hizmetlerinde kilit rol oynayan hemşirelerin, okul hemşireliği ve iş sıhhati hemşireliği alanlarında istihdam edilmemesi,
hemşirelik yönetmeliğinde de tanımlanan diyaliz hemşireliği, halk sıhhati hemşireliği, iş sıhhati hemşireliği üzere hemşireliğin özel alanlarının yok edilmesi, 24 saat hizmet veren bir alan olmasına karşın, hastanede düşük maliyetli ve düşük standartlı yemek hizmeti verilmesi, çalışma ortamlarında giyinme, dinlenme ve hasta eğitim odaları ihtiyaç alanlarının olmaması/yetersiz olması, nöbetten çıkma yılının 25 yılın üzerinde yönetimin inisiyatifinde olması yasal olarak 30 yılın üzerindekilerin nöbetten çıkması, işçi taşıma servis imkanlarının olmaması, çocuk bakımı için hastanede kreş imkanının yetersizliği yahut hiç olmaması üzere sıkıntılar silsile halinde devam etmektedir.
KAMU PERSONELLERİNE YAPILAN ZON ARTIRIMLAR MASRAFLARI DAHİ KARŞILAYAMIYOR
Kamuda çalışan personellere yapılan son artırımlara bakılınca maaşların masraflarını karşılamada yetersiz kalması, üniversite ve Sıhhat Bakanlığı’na ilişkin sıhhat tesislerinde vazife alan hemşirelerin farklı fiyat ve istihdam hallerinde çalıştırılması, hemşirelerin insanca yaşamalarını sağlayacak fiyat siyasetlerinin olmaması ve buna yönelik iyileştirmelerin ötelenmesi, düşük maaşlı statüde istihdam edilmeleri, ek ödeme katsayılarının düşük olması, nöbet fiyatlarının yetersiz olması ve sıhhat çalışanları içerisinde hemşirelere yapılan ek ödemeler ve döner sermayenin hemşireler ortasında adil dağıtılmaması, mevcut performans uygulamalarının -hemşireleri kapsamadığı halde- hemşirelerin iş yükünün artırması, düşük giysi yardımı, vazife tariflerinin çağımızın kaidelerine nazaran düzenlenmemesi, doktorlar ve hemşirelerin şiddete maruz kalması, inançlı çalışma ortamlarının oluşturulmaması, hemşirelerin, nitelikli ve inançlı hemşirelik hizmetlerinin sunumuna yönelik taleplerinin, siyaset yapıcılar, karar vericiler ve yöneticiler tarafından duyulmaması, fazla mesai, uzun çalışma saatleri ve çok iş yüküne bağlı tükenmişlik yaşayan hemşirelerin, işten ayrılmalarının görmezden gelinmesi ve bu alanda araştırma ve iyileştirmelerin yetersiz olması, hasta bakımında faal vazifeli sıhhat işçilerinde deneyimleri baz alınarak birebir hasta ve hastayla temaslı çalışanların bilime çok fazla katkıları olacağı gözden kaçırılmamalıdır. Bu yüzden önemli maddi ve manevi bilimsel teşviklere ihtiyaç duyulduğu unutulmamalıdır.”
Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı
Bir yanıt bırakın